اسب و سوارکاری
اسب سواری هنر سوار شدن بر اسب و کنترل حرکت و سرعت حیوان با حداکثر اثربخشی و حداقل تلاش است. برای تبدیل شدن به یک سوارکار خوب، باید با کسب دانش عمومی در مورد اسب شروع کنید. سوارکاری میتواند، آدرنالین هیجان انگیزی را ایجاد کند. نشستن بر روی اسب و احساس قدرت آن هنگام تاخت کامل میتواند هیجان انگیز و شادی آور باشد. بسیاری از سوارکاران دوست دارند هجوم هوا را احساس کنند و از صدای ضربات سمها لذت ببرند.
اسب سواری نوعی تمرین ذهنی است که در طی آن باید تمام فیزیک بدن خود را به صورت ذهنی در یک حالت تعادل نگه دارید. همچنین این فرصت را دارید که مهارتهای حل مسئله را در حین برقراری ارتباط با اسب خود توسعه دهید و با هم بر موانع غلبه کنید.
آیا اسبها سوارکاران خود را به خاطر میسپارند؟
با تحقیقات انجام شده میدانیم که اسبها در واقع صاحبان خود را میشناسد. زیرا اسبها دارای حافظه بسیار خوبی هستند که به آنها اجازه میدهد تا افراد را برای مدت طولانی به یاد بیاورند، حتی پس از جدایی فیزیکی. با این حال، این لزوما به این معنا نیست که اسب هر فردی را که با آنها تعامل دارد به خاطر می آورد.
نکات ایمنی و ضروری قبل از سواری
اسب سواری یک فعالیت محبوب در سرتاسر دنیا است. تحقیقات نشان داده که اسب سواری تعادل، اعتماد به نفس و عزت نفس را افزایش میدهد. اما مانند همه ورزشها، صدمات فیزیکی در طول فعالیتهای سوارکاری ممکن است اتفاق بیافتد. همچنین، خطر آسیب برای افراد مبتدی بیشتر است. در حین سواری باید یاد بگیرید که با مدیریت درست اسب چگونه از صدمه دیدن جلوگیری کنید.
بیشترین آسیبهای اسب سواری چه زمانی اتفاق میافتد؟
بیشتر آسیبهای اسب سواری زمانی اتفاق میافتد که یک سوارکار به زمین بیفتد یا از اسب پرت شود. اگر اسب به سرعت در حال حرکت باشد و سوارکار از روی اسب بیفتد ممکن است توسط اسب کشیده شود و دچار صدمات جدی شود. با این حال، تمام صدمات هنگام سواری اتفاق نمیافتند. جدیترین صدمات ناشی از لگد زدن اسب است.
پیشگیری از آسیب و نکات ایمنی برای سوارکاران مبتدی
- مراقبت صحیح از اسبها بسیار مهم است. اصطبلها باید به خوبی مدیریت شوند و توسط کارکنان حرفهای نظارت شوند.
- سوارکاران باید همیشه در اطراف اسبها مراقب باشند و باید به آنها آموزش داده شود که هرگز پشت اسب راه نروند یا حرکات ناگهانی یا صداهای بلند در نزدیکی آنها ایجاد کنند. سوارکاران هرگز نباید بدون نظارت، سوار اسب شده و یا به سمت اسبهایی با خلق و خوی ناشناخته بروند.
- یک متخصص آموزش دیده باید بررسی کند که همه تجهیزات به خوبی کار میکنند؛ قبل از اینکه اجازه سواری داده شود، بند لگام، چرمهای رکاب، تنگ و افسار باید محکم بسته شوند.
- سواران باید هر بار که سوار اسب میشوند از کلاه ایمنی استفاده کنند. کلاه ایمنی باید استانداردهای لازم را داشته باشد و توسط موسسه تجهیزات ایمنی تایید شده باشد.
- چکمههای سوارکاری باید محکم بوده و پاشنه کوچکی داشته باشند که مچ پا را کاملا بپوشانند.
- زینها و رکابها باید متناسب با فیزیک سوارکار باشند. کودکان خردسال و سوارکاران کم تجربه باید از رکابهای ایمنی (که در صورت سقوط سوارکار، از اسب جدا میشوند) یا محافظهای پا (روکشهایی برای جلوگیری از سر خوردن پا از میان رکاب) استفاده کنند.
- جلیقههای محافظ میتوانند تاثیر سقوط را کاهش دهند، به خصوص برای سواران بی تجربه.
- همیشه قبل از نزدیک شدن یا لمس کرد اسب با او صحبت کنید. برخی از اسبها احتمال دارد بترسند و لگد بزنند.
- همیشه از جلو به اسب خود نزدیک شوید. اگر او از شما رویگردان شد، سعی کنید با او ارتباط بگیرید یا او را با یک خوراکی تشویق کنید تا به سمت شما بیاید. هرگز مستقیما از عقب به اسب خود نزدیک نشوید.
- اسب را با قرار دادن دست روی شانه یا گردنش نوازش کنید. لمس باید یک عمل مالشی باشد. انتهای بینی اسب را فشار ندهید.
- اگر اسب به جایی بسته است، او را وادار کنید که به شما نگاه کند. همیشه قبل از پیشروی به حالت اسب توجه کنید.
چگونه میتوانم یک سوارکار خوب باشم
- تمرینات روتین مناسب گرم کردن و خنک کردن را انجام دهید؛ تمرینات گرم کردن مانند پیاده روی و کشش، به آمادگی جسمانی و ذهنی اسب شما برای سواری کمک میکند. به طور مشابه، یک روال خنک کردن برای بازگرداندن تدریجی اسب به حالت آرامش پس از کار شدید ضروری است.
- تعیین اهداف قابل دستیابی: اهداف واقع بینانه و قابل دستیابی را برای خود و اسب خود تعیین کنید. این به شما کمک میکند پیشرفت تدریجی را زیر نظر داشته باشید و انگیزه خود را حفظ کنید. روی بهبود یک جنبه از سوارکاری خود در یک زمان کار کنید، برای مثال وضعیت نشستن روی زین را بهبود بخشید یا تکنیک پرش خود را اصلاح کنید.
- نزد یک متخصص آموزش ببینید: مربیان با تجربه میتوانند اطلاعات و درسهای ارزشمندی به شما بدهند، هرگونه نقصی را در سوارکاری شما تشخیص داده و اصلاح کنند. همچنین میتوانند برنامههای آموزشی شخصیسازی شدهای را برای کمک به شما در رسیدن به اهداف سوارکاریتان ارائه دهند.
- صبور و ثابت قدم باشید: پیشرفت در اسب سواری زمان میبرد، پس نسبت به خود و اسب خود صبور باشید. ثبات در آموزش، تمرین و صبر به مرور زمان منجر به بهبود و پیشرفت مستمر خواهد شد.
چرا باید سوارکاری بیاموزیم؟
سواری باعث سلامت بدن میشود. اسب سواری ورزشی است که فواید جسمانی زیادی دارد. شاید فکر کنید چون سوار اسب هستید فعالیت فیزیکی زیادی نخواهید داشت و این فقط اسب است که همه کارها را انجام میدهد. اما این طور نیست یک ساعت سواری میتواند کالری برابر با 30 دقیقه دویدن (10 کیلومتر در ساعت) یا دوچرخه سواری (14 کیلومتر در ساعت) را بسوزاند. بنابراین، سوارکاری مزایایی از جمله سلامتی قلبی عروقی را به همراه دارد. از جمله فواید دیگر سوارکاری میتوان به موارد زیر اشاره نمود:
- بهبود تعادل و قدرت عضلانی
- رفلکسهای سریعتر و افزایش هماهنگی حرکتی
- کشش عضلات سفت یا اسپاستیک
- کاهش اسپاستیسیته
- افزایش دامنه حرکتی مفاصل
- بهبود تنفس و گردش خون
- بهبود درک بصری فضایی
- بهبود هماهنگی چشم و دست
سواری شما را به فکر وا می دارد. اسب سواری یک فعالیت عالی برای کمک به ورزش ذهن شماست. کنترل یک حیوان بزرگ شما را به چالش میکشد تا به اعمال خود توجه کافی داشته باشید. اسبها برای تصمیم گیری و اقدامات لازم و به موقع به سوارکاران خود تکیه میکنند:
- افزایش کاربرد و یادآوری واژگان
- افزایش یکپارچگی کلامی و مشارکت
- بهبود توجه و تمرکز
- بهبود مهارتهای برنامه ریزی
- بهبود مهارتهای قضاوت و تفکر انتقادی
- افزایش انعطاف پذیری در تفکر
سواری به شما احساس خوبی میدهد. اسب سواری دارای ویژگیهای درمانی عالی است. مزایای عاطفی میتواند به اندازه فواید فیزیکی اهمیت داشته باشند. بیرون از منزل بودن و لذت بردن از محیط طبیعی، سلامت عمومی شما را افزایش داده و استرس را کاهش میدهد. هنگام سواری، احساسی واقعی از نشاط و آزادی وجود دارد. علاوه بر این، رابطه و حس اعتماد ایجاد شده بین شما و اسب شما بسیار ارزشمند است. یادگیری کنترل و مراقبت از حیوانی بسیار بزرگتر از خودتان میتواند تأثیر عمیقی بر اعتماد به نفس شما داشته باشد.
- افزایش اعتماد به نفس
- افزایش صبر
- بهبود کنترل عاطفی و خود انضباطی
- توسعه احترام و مراقبت از حیوانات