مسابقات تیراندازی فیلد تارگت + تاریخچه، اصول، قوانین و نکات مهم

تیراندازی فیلد تارگت (Field Target Shooting) یک ورزش چالش برانگیز است که در آن شرکت‌کنندگان، با تفنگ‌های بادی، در یک نبرد استراتژیک اهداف مختلف را مور هدف قرار می‌دهند. این اهداف، اغلب سناریوهای شکار واقعی را شبیه سازی می‌کنند. اهداف در میان عناصر طبیعی مانند درختان، شاخ و برگ گیاهان جاسازی شده‌اند. فاصله تا اهداف می‌تواند از 9 تا 50 متر باشد. تیراندازان از مسافت اهداف بی‌اطلاع هستند و باید بدون استفاده از ابزارهای الکترونیکی و با دوربین (پارالاکس و میلدات) مسافت یابی و به هدف شلیک نمایند. این ورزش علاقه مندانی را که به دنبال تلفیقی منحصر به فرد از تیراندازی و طبیعت هستند، جذب می‌کند و تجربه‌ای کامل و چالش برانگیز را برای کسانی که علاقه مند به تیراندازی با تفنگ بادی هستند فراهم می‌کند.

تاریخچه تیراندازی فیلد تارگت

در سال 1903، قبل از جنگ جهانی اول، در سطح محدود و به صورت تفریحی کلوب‌های تیراندازی با اسلحه‌های بادی و گازی در کشورهای آلمان و بریتانیا تأسیس شد. اما در آن زمان اسلحه‌ها به دلیل محدودیت‌های تکنولوژی و فنی، کارایی و دقت سلاح امروزی را نداشتند؛ به همین جهت مسابقات تیراندازی با تفنگ گرم زیاد مرسوم نبود؛ تا جایی که قهرمانان تیراندازی هم از این سلاح استفاده نمی‌کردند و شرکت در مسابقات تیراندازی با سلاح گرم را جایز نمی‌شمردند و این اسلحه را تنها برای تفریح مناسب می‌دانستند.

پس از جنگ جهانی و شکست آلمانی‌ها به دلیل محدودیت‌ها و تحریم‌های شدید که شامل حال کشور شد و برای پیشگیری از تجهیز مجدد ارتش آلمان، جلوی ساخت سلاح گرم (گلوله زنی) گرفته شد. این تحریم‌ها و فقدان تفنگ‌های گلوله زنی، زمینه را برای توجه بیشتر و گسترش صنعت تفنگ‌های بادی را فراهم ساخت. پس از لغو تحریم‌ها، آلمانی‌ها با ساخت لوله‌های خاندار توانستند گام بزرگی در دقت و کارایی تفنگ‌های بادی بردارند! ساخت اسلحه پیستونی و فنری مجهز، به طور قابل توجهی چهره این ورزش را تغییر داد. اسلحه‌های جدید با همان دقت و استحکام تفنگ و تپانچه خفیف طراحی گردیدند.

قیمت پایین این تسلیحات و سهولت ایجاد سالن‌های تیراندازی در باشگاه‌های ورزشی و یا حتی در منازل تیراندازانی را که تا قبل از این تنها به رشته‌های دیگر علاقمند بودند به سمت این رشته جذب نمود.

آن زمان که شکار کار اکثریت مردم بود و جزوی از تفریحاتشان به حساب می‌آمد، جایگزینی وصف ناپذیر به عرصه تیراندازی معرفی شد که ارزش داشت شکارچیان شکار خود را کنار گذاشته و به این ورزش روی بیاورند.در سال 1981 تیراندازی فیلد تارگت با تفنگ بادی آغاز شد و زندگی مردم را دستخوش تغییرات زیادی کرد. بعضی که تسلط داشتند آموزش تیراندازی فیلد تارگت را به سایرین پیشنهاد می‌دادند و برخی به هیجان می‌آمدند.

جالب است بدانید که هدف‌ها از صورتک‌هایی فلزی شبیه به جانوران شکاری، از قبیل کبوتر، سنجاب، موش خرما و غیره بودند. به همین خاطر بود که میمیک صورت هریک از افراد در حین تیراندازی فیلدتارگت تغییر می‌کرد و شکل بامزه‌ای به خود می‌گرفت.

در بالای محل اصابت گلوله یک برچسب گرد قرار داشت که اگر تیرانداز خوش شانس بود و آن را مورد اصابت قرار می‌داد، یک امتیاز دریافت می‌کرد و لبخندش پهنای صورتش را می‌گرفت. تنها مشکل تیرانداز این بود که برای تغییر برچسب مصیبت‌ها می‌کشید تا منطقه‌ هدف را مشخص کند. جالب است بدانید که قطر منطقه هدف 50 میلی‌متر و بیشترین فاصله 40 تا 50 متر بود.

شروع مسابقات تیراندازی فیلد تارگت 

در سال 1966 میلادی اولین دوره مسابقات اروپایی تیراندازی در شهر ویسبادن (Wiesbaden) آلمان برگزار شد. در این مسابقات 80 تیرانداز در قالب 18 تیم حضور داشتند. در رده بندی تیمی، سوئیس با کسب 1532 امتیاز به مقام قهرمانی رسید و گ.کومیت از آلمان با کسب 385 امتیاز عنوان نخست این مسابقات را به خود اختصاص داد، و کمی بعد سرانجام تفنگ‌های بادی (تیراندازی فیلد تارگت) هم به المپیک 1970 راه یافتند.

همچنین به تدریج با افزایش کیفیت و کارایی تفنگ‌های بادی و پی سی پی، استفاده این تفنگ‌ها به منظور شکار و تیراندازی در فاصله‌های دورتر از 10 متر هم بین عموم رایج شد. تیراندازی فیلد تارگت به علت جذابیت، هزینه و خطر کمتر سلاح بادی، علاقمندان بسیاری را به خود جلب نمود، که نتیجه آن تشکیل کلوب‌های متعدد و باشگاه‌های تیراندازی با تفنگ بادی (تیراندازی فیلد تارگت) بود. در ابتدا فعالیت این باشگاه‌ها محدود به شکار و تیراندازی ورزشی در فاصله محدود سالنی بود، اما به مرور زمان تیراندازی در فضای آزاد و فاصله دورتر به دلیل توسعه تفنگ‌های بادی هم جای خود را پیدا نمود. به طور هم زمان در بریتانیا هم در اواخر دهه 1970 شاهد برگزاری مسابقات فیلد تارگت به شکل امروزی شدیم. 

در دهه 80 تیراندازی فیلد تارگت و مسابقات آن طرفداران بیشتری به خود جلب کرد و باعث شد اعضای بین باشگاه‌ها، مسابقاتی را تدارک ببینند و همین طور مسابقات و کاپ‌های سطح منطقه‌ای شکل گرفتند. امروزه باشگاه‌های تیراندازی هر 6 ماه یک بار مسابقاتی برگزار می‌کنند و اخیرا مسابقات جایزه بزرگ هم شکل گرفته اند. در این مسابقات محدوده هدف به تیرانداز داده نمی‌شود و هدف باید با چشم و یا با استفاده از ویژگی اختلاف دید بینایی تلسکوپی تخمین زده شود؛ سپس تیرانداز محدوده مورد نیاز را برای تنظیم مقیاس محاسبه می‌کند. تیراندازان قبل از رفتن به خط بعدی، فقط مجاز به یک شلیک به هر هدف می‌باشند.

باشگاه‌هایی در سراسر انگلستان وجود دارند که مسابقات و لیگ‌های منطقه‌ای را سازماندهی می‌کنند و علاقمندان می‌توانند در این مسابقات شرکت نمایند، چرا که مشارکت در این مسابقات منحصر به فرد می‌باشد. در طول تابستان، تعدادی از رویدادهای ملی برگزار می‌شود، که به نام ورزش گران قیمت شناخته می‌شود. تیراندازان با امتیاز بالای این بازی‌ها به مرحله نهایی راه می‌یابند و بعضی از آن‌ها می‌توانند به نمایندگی از بریتانیا در سطح اروپا و سپس در سطح جهانی به رقابت‌های خود ادامه دهند.

آموزش تیراندازی فیلد تارگت

برخلاف تصور بسیاری از افراد فیلد تارگت هنوز شکل مخصوص خود را حفظ کرده و بر قوت خودش باقی است. در واقع بیشترین قطر در منطقه هدف برابر با 40 میلی‌متر است. قطعا خودتان بر این امر واقف هستید که میدان تیراندازی عادی بین 30 تا 50 هدف داشته و در محدوده‌های 9 و 50 متری قرار می‌گیرند. در واقع برای هر هدف یک تیر مجاز بوده و اگر همان تیر به هدف بخورد که یک امتیاز برای تیرانداز محسوب می‌شود. علاوه‌براین در میدان تیراندازی اصلی تنها یک ثبت‌نام مجاز بوده و در کنار این رشته تیراندازی رویدادهای ورزشی جانبی نیز وجود دارند که به شرح زیر هستند:

• تیراندازی از فاصله زیاد
• تمرین برای شکار جانوران با کوچک کردن محل اصابت
• تیراندازی های سرعتی و تیراندازی با تپانچه

اهداف فیلد تارگت

تیراندازی فیلد تارگت شامل اهداف فلزی به شکل صورتک حیوانات کوچک (معمولا حیواناتی مانند خرگوش، سنجاب، پرندگان یا سایر موجودات مشابه)، اشکال هندسی و حتی شخصیت‌های کارتونی است. این اهداف در فواصل و ارتفاعات مختلف در یک محیط طبیعی در فضای باز قرار می‌گیرند. اهداف اغلب دارای مناطق امتیازدهی مشخصی هستند. طراحی اهداف یک سطح چالشی مضاعف به این ورزش اضافه می‌کند. مناطق کشتار معمولا کوچک هستند و ممکن است تیراندازان نیاز داشته باشند که عواملی مانند باد، مسافت و ارتفاع را به دقت در نظر بگیرند تا تیرشان با موفقیت به هدف برخورد کند.

اهداف به صورت استراتژیک برای شبیه سازی سناریوهای شکار واقعی طراحی شده‌اند و شرکت کنندگان باید از مکان‌های مختلف به سمت این اهداف شلیک کنند. لازم است بدانید که این اهداف قابلیت ناک داون شدن و ریست شدن دارند. جالب است بدانید که محل‌های اصابت تیر (هیتزون) باید مدور بوده و رنگ آنها با تنه اصلی تضاد داشته باشد. در واقع هارمونی رنگی داشته باشند. استاندارد اصلی محل اصابت تیر در حقیقت باید 40 میلیمتر باشد اما برخی از هدف‌ها با قطر کیلزون 15 یا 25 میلیمتر هستند.

مشخصات کیلزون در فیلد تارگت

در اهداف فیلد تارگت همیشه ناحیه کیلزون (Killzone یا محل اصابت تیر) به شکل دایره است؛ قطر کیلزون با توجه به مسافت‌ها مختلف تنظیم  می‌شود. اهداف غالبا به شکل حیوانات کوچک، اگر در فواصل کم قرار بگیرند، قطر کیلزون کمتری دارند و اگر در فواصل دورتر قرار بگیرند، قطر کیلزون بزرگتر خواهد بود. حتی گاهی قطر کیلزون‌ها برابر با قطر کالیبر است که کار را بسیار سخت می‌کند. معمولا کیلزون در فاصله حدود 30 متری 2.5 سانتی متر و در فواصل 50 متر به بالا حدودا به 4 سانتی‌متر هم می‌رسد.

رنگ ناحیه کیلزون همیشه مشخص‌تر است و معمولا از رنگ‌های گرم که به خوبی مشخص می‌شوند، مثل نارنجی، زرد و قرمز استفاده می‌گردد. اکثر مواقع هنگام اصابت تیر با ناحیه کیلزون، کیلزون بی‌رنگ می‌شود. به همین خاطر بر چسب‌هایی برای هر شرکت کننده در ناحیه کیلزون قرار می‌دهند تا به راحتی ناحیه کیلزون بازسازی و جای شلیک‌ها به خوبی و وضوح مشخص گردد.

حداکثر فواصل اهداف فیلد تارگت متناسب با قطر هیتزون

در زیر با مشاهده جدول از حداکثر فواصل اهداف فیلد تارگت متناسب با قطر هیتزون مطلع خواهید شد.نکته‌ای که باید خیلی به آن توجه داشته باشید این است که رنگ این محل‌های اصابت با قطری کمتر از حالت استاندارد، می‌تواند به رنگِ پلیت صورتک بوده و این محل‌ها باید در طرفی از هدف قرار گیرند که رو به روی تیرانداز باشند.

مسابقات تیراندازی فیلد تارگت در کجا برگزار می‌گردد؟

مسابقات تیراندازی فیلد تارگت در مکان‌های مختلف در فضای باز، در محیط‌های طبیعی که شرایط سناریوهای واقعی شکار را شبیه‌سازی می‌کنند، برگزار می‌شود. این مسابقات می‌تواند در زمین‌ها، جنگل‌ها یا میدان‌های تیراندازی اختصاصی که برای شبیه سازی محیط‌های متنوع طراحی شده‌اند، برگزار شود. این مناطق با اهداف فلزی به شکل حیوانات کوچک، به صورت استراتژیک در فواصل و ارتفاعات مختلف تنظیم شده‌اند.

رویدادهای Field Target توسط باشگاه‌ها و سازمان‌های تیراندازی برگزار می‌شود. شرکت‌کنندگان در طول یک دور مسابقه می‌دهند و از موقعیت‌های تعیین‌شده به سمت اهداف شلیک می‌کنند. این مسابقات افراد زیادی را جذب می کند. مکان های در نظر گرفته شده ترکیبی از محیط‌های طبیعی، زمین‌های مختلف و چالش های جالب تیراندازی هستند. 

مسابقات تیراندازی فیلد

 تارگت، معمولا در مناطق جنگلی یا دشت برگزار می‌شود که ذهن و روح تیرانداز متمرکز تر باشد.

قوانین WFTF برای مسابقات جهانی در فیلد تارگت

فدراسیون جهانی فیلد تارگت (WFTF) قوانین و استانداردهایی را برای مسابقات تیراندازی فیلد تارگت در سراسر جهان وضع کرده است. در ادامه برخی از جنبه‌های کلیدی قوانین WFTF آورده شده است:

• اهداف: WFTF طراحی و ابعاد اهداف فلزی مورد استفاده در مسابقات را مشخص می کند. اهداف اغلب شبیه حیوانات کوچک هستند و دارای مناطق کشتار هستند که تیراندازان باید برای حداکثر امتیاز به آنها ضربه بزنند.
• فواصل: اهداف در فواصل مختلف تنظیم می‌شوند که معمولا از 9 تا 50 متر متغیر است. رقبا ممکن است در یک دوره واحد در فواصل مختلف با اهداف روبرو شوند.
• طراحی مسابقه: این مسابقه برای شبیه سازی سناریوهای شکار با اهدافی که در محیط‌های طبیعی در فضای باز قرار می گیرند، طراحی شده اند. تیراندازها در مسیر حرکت می‌کنند و از موقعیت‌های مختلف عکس می‌گیرند.
• امتیاز دهی: امتیازات بر اساس دقت ضربات تعلق می‌گیرد. سیستم امتیازدهی ضربات را در منطقه اصابت به هدف در نظر می‌گیرد و برای ضربات در نواحی دیگر هدف امتیازهای متفاوتی را اعطا می‌کند.
• تجهیزات: قوانین WFTF انواع تفنگ‌های بادی و گلوله‌های مجاز و همچنین سایر مقررات مربوط به تجهیزات را مشخص می‌کند. تیراندازها معمولا از تفنگ‌های بادی از پیش شارژ شده استفاده می‌کنند.
• موقعیت‌های تیراندازی: تیراندازان بسته به قوانین مسابقه، موقعیت‌های تیراندازی مختلفی را مانند ایستادن، زانو زده و درازکش تجبره می‌کنند.
• محدودیت‌های زمانی: مسابقات اغلب دارای محدودیت زمانی برای تکمیل مسابقه هستند و دو عنصر سرعت و دقت را به رویداد اضافه می‌کنند.
• ایمنی: مقررات ایمنی شامل قوانین مربوط به جابجایی و حمل و نقل تفنگ‌های بادی  است.

سایر نکات:

• منطقه باید امکان سه میدان تیراندازی دارای 25 لین (LANE) را داشته باشد
• در هریک از لین‌ها 2 هدف نصب خواهد شد که در کل 50 هدف برای هر میدان خواهیم داشت.
• هدف ها باید در فاصله هایی بین 9 متر تا 50 متر از خط آتش نصب شوند.

شرکت‌کنندگان باید با قوانین خاص رویدادی که وارد آن می‌شوند، به خوبی آشنا باشند، زیرا ممکن است بر اساس مقررات محلی یا رویدادهای خاص تغییراتی حاصل شود.

پوزیشن‌های فیلد تارگت

در مسابقات تیراندازی فیلد تارگت، شرکت کنندگان موظفند از موقعیت‌های مختلف تیراندازی کنند. برخی از مسابقات نیز ممکن است شامل تغییراتی در این موقعیت‌ها باشند. تنوع موقعیت‌های تیراندازی در فیلد تارگت، عنصری پویا در این ورزش است و سازگاری و مهارت شرکت کنندگان را در موقعیت ها و شرایط مختلف آزمایش می‌کند. این مسابقات در سه حالت نشسته، ایستاده و درازکش به صورت با ساپورت (Supported Standing) و بدون ساپورت (Unsupported Standing) انجام می گیرد. در اکثر مواقع برای سخت شدن شرایط و رقابت جذاب تر مسابقات فیلد تارگت بدون ساپورت برگزار می شود؛ هر چند مسابقات فیلد تارگت با ساپورت هم چندان ساده نیستند. در زیر به معرفی پوزیشن‌های مناسب فیلد تارگت می‌پردازیم:

پوزیشن وضعیت آزاد

در این پوزیشن تیرانداز توانایی این را دارد که در هر وضعیتی ایمنی کامل داشته باشد، چه بایستد، چه دراز بکشد و چه بنشیند. در صورتی که هیچ عضوی از سلاح نباید با زمین برخورد کند. لازم است بدانید که امروزه تیراندازان ماهر برای پوزیشن آزاد از حالت نشسته استفاده می‌کنند (بدلیل ثبات بیشتری که به‌همراه دارد). قوانین این روش شامل:

• تعداد کل هدف هایی که قطر کمتر از 4 سانت دارند، نباید از 25% تعداد کل هدف‌ها در آن زمین تیراندازی بیشتر باشد
• برای تارگت‌هایی که ناک داون می‌شوند حرف X و آنها که در حالت اولیه باقی مانده اند 0 ثبت می‌شود.

پوزیشن وضعیت ایستاده

در این حالت شرکت کننده در حالت ایستاده (کامل) و بدون کمک هیچگونه نگهدارنده‌ای تیراندازی خواهد کرد. تیراندازان در حالی که روی پاهای خود ایستاده‌اند، اهداف را نشانه می‌گیرند. این وضعیت مستلزم داشتن ثبات و تعادل مناسب است. این پوزیشن به عنوان چالش برانگیزترین موقعیت در نظر گرفته می‌شود، زیرا به تیراندازان نیاز دارند که تنفس خود را کنترل کرده و ثبات خود را حفظ کنند.

پوزیشن وضعیت به زانو

در این وضعیت تنها باید در سه نقطه با زمین تماس داشت (1- پنجه یک پا  2- کف یک پا  3- یک زانو). قوانین این روش به شکل زیر است:

• استفاده از پد‌ها برای راحتی (که در حالت استفاده کمتر از 15 سانت ارتفاع دارند) مجاز است به شکلی که سه نقطه یاد شده با زمین تماس داشته باشد.
• سلاح نمی‌تواند روی آرنج مانند تصویر زیر قرار گیرد و باید توسط مچ دست در اختیار گرفته شده و مچ دست جلوتر از زانو قرار گیرد.
• هدف‌های طراحی شده برای لاین‌های پوزیشن ایستاده یا به زانو، نمی‌تواند از 20% تعداد کل هدف‌های آن رقابت تیراندازی بیشتر باشد.
• بیشترین فاصله‌ای که هدف‌های با پوزیشن الزامی (روی زانو - ایستاده) می‌توانند قرار گیرند، فاصله 40 متری است.

هر تیرانداز مجموعا 3 دقیقه برای هر لاین وقت دارد:

1. یک دقیقه برای انتقال به خط تیر و آماده نمودن اولیه تجهیزات 
2. یک دقیقه برای هدف قرار دادن تارگت اول 
3. یک دقیقه بعدی برای هدف قرار دادن تارگت دوم 
4.  اهداف معمولا در لاین‌ها به صورت چپ (left) و راست (right) نصب می‌شوند تا چالش تقابل با باد بیشتر باشد.

روش امتیاز بندی در مسابقات ورزشی فیلد تارگت

روش امتیاز گیری هم معمولا به این صورت است که هر شلیک موفق به هر جای کیلزون که باعث افتادن هدف شود، یک امتیاز محسوب می‌گردد و امتیاز شلیک به سایر نقاط صفر است. به طور عموم تعداد شلیک، 20 شلیک برای هر شرکت کننده در نظر گرفته می‌شود و هر شرکت کننده مدت زمان مشخصی برای هر شلیک دارد. همچنین در مسابقات رسمی جایزه بزرگ در بسیاری از کشورها، این زمان، یک دقیقه برای هر شلیک است، و مسابقه به صورت حذفی برگزار می‌شود؛ به طوری که تنها امتیازات برتر به مرحله بعد می‌روند، و در مرحله آخر 10 نفر شرکت کننده با هم به رقابت می‌پردازند.

جهت یکنواخت نمودن داوری و آزمودن شرکت کنندگان، مسابقات تیراندازی فیلد تارگت، بیشترین امتیاز کسب شده معیار امتیاز بندی است، که 100 در نظر می گیرند و امتیاز سایرین نسبت به امتیاز فردی که بیشترین امتیاز را آورده (یعنی 100 شده) حساب می شود، برای مثال اگر تیرانداز X ده شلیک موفق از 20 شلیک داشته باشد و بالاترین امتیاز (100) باشد، و تیرانداز Y که هفت شلیک موفق از 20 را داشته باشد، امتیاز او 70 از 100 و فردی که یک شلیک موفق داشته باشد، امتیاز وی 10 از 100 خواهد بود.

ورزش تیراندازی فیلد تارگت دسته‌بندی‌های مختلفی دارد که یکی از آنان مثل لیگ‌های فوتبال که دسته یک، دسته دو، و دسته سه و الی آخر دارد، است. به این صورت که تیراندازان برتر پس از مسابقات تعیین سطح می‌شوند و در کلاس رده بندی خود رقابت می‌نمایند. تیرانداز با امتیاز بالاتر در رده بالاتر و تیرانداز با امتیاز کمتر به رده پایین تر به کار خود ادامه می‌دهد. 

نکات مفید برای تیراندازی 

1. لباس راحت بپوشید. شما به لباس خاصی نیاز ندارید، پس لباسی بپوشید که در آن احساس راحتی می‌کنید. 
2. آرام باشید. اگر تنش دارید، هدف گیری خوب می‌تواند سخت‌تر باشد. چند نفس عمیق بکشید، آرام باشید و تمرکزتان را روی هدف قرار دهید.
3. ارزیابی ریسک را کامل کنید
4. بدانید در مواقع اضطراری چه کاری انجام دهید
5. پیش بینی آب و هوا را بررسی کنید
6. تیراندازی به اهدافی که نشان دهنده انسان یا حیوانات هستند مجاز نیست

چه تفنگ‌هایی در فیلد تارگت استفاده می‌شود؟

بسته به قوانین محدود کننده هر کشور و منطقه و نیز شرایط محیطی و فرهنگی و در دسترس بودن وسایل، اسلحه‌ها می‌توانند متفاوت باشند. برای مسافت‌های کم در شرایط محیطی مناسب و بدون وزش باد تفنگ‌های رگلاتور دار دقیق با قدرت کم و کالیبر 177 مناسب‌تر هستند؛ اما اگر مسابقه با ساپورت و در شرایط محیط باد خیز و فواصل دور باشد، یک تفنگ قوی و دقیق مثل دایستات آیر رانجر با کالیبر 5.5 هر چند سنگین، موفق‌تر خواهد بود.

1. تفنگ‌های بادی و تپانچه روشی محبوب و مقرون به صرفه برای ورود به ورزش هستند، اما نباید آنها را فقط به عنوان یک ورودی در نظر گرفت زیرا می‌توانند مطابق با استانداردهای المپیک توسعه یابند.
2. تفنگ‌های "کوچک" (با کالیبر 0.22) معمولا در بردهای کوتاه‌تر مانند 25 یارد، اما گاهی اوقات تا 100 یارد استفاده می‌شوند. تفنگ‌های بزرگ‌تر (که به آن «تمام سوراخ» می‌گویند) به سمت اهدافی در بردهای بسیار بزرگ‌تر، حتی تا 1000 یارد شلیک می‌شوند.

 به طور کلی در این مسابقات که مسافت اهداف تا 50 متر می باشد، محدودیت ژول (واحد قدرت تفنگ - حداکثر 16.3 ژول) وجود دارد. به همین جهت عموماً از تفنگ هایی با قدرت متوسط و دقیق با شات منظم مثل اشتایر 100، 110، یاآنشوترز و تفنگ های مشابه مانند والترهای LG که برای این منظور تغییر و بهینه سازی شده اند، یا هر تفنگ دقیق دیگری با قدرت متوسط استفاده می شود. حتی بسیار دیده شده است که خود تیراندازان با توجه به نیاز، سلیقه، توانایی شان، دست به ساخت و مونتاژ تفنگ مورد نظر خود می زنند!

تغییرات رایج در تفنگ‌های بادی فیلد تارگت شامل افزایش تقریبا دو برابری قدرت تفنگ‌های (عموما 10 ژول) مسابقات سالنی و افزایش حجم مخزن تفنگ‌های غیر رگولاتور به منظور شات‌های منظم، و به طور معمول نصب یک قطعه (استابلیزر، باس اسلایک) به منظور منحرف کردن جریان هوا و جلوگیری از  برخوردهای اضافه به هنگام خروج ساچمه، سبب افزایش دقت تفنگ‌ها و در نتیجه گسترش و بهبود کیفیت تیراندازی فیلد تارگت شده است.

اما عمده‌ترین این تغییرات، تغییر شکل قنداق در تفنگ‌های فیلد تارگت است. در فیلد تارگت اکثرا قنداق‌های تام هول (دارای سوراخی جهت قرارگیری انگشت شصت) که به تعادل و عدم لرزش تفنگ کمک می‌کنند، و یا قنداق‌هایی به اشکال با دستگیره قائم، مثل تفنگ‌های باشگاهی، استفاده می‌شود.

 یکی از کارهای مورد علاقه و رایج بین تیراندازان ساختن قنداق شخصی می باشد. این قنداق های دست ساز به منظور حفظ تعادل و عدم لرزش بیشتر، با سطحی پهن تر و ارتفاع بیشتر با سطح اتکای پایین تر (کفی قابل تنظیم) و همچنین به منظور حفظ ثبات بیشتر سنگین تر ساخته می شوند و عموما قابلیت تنظیم ارتفاع بالشتک قنداق (جای قرارگیری گونه) هم دارند.

پیش از مسابقه ساچمه‌ها به دقت با ترازو و کولیس انتخاب می‌شوند و در جعبه مناسب قرار می‌گیرند، البته به نحوی که روی هم نباشند. کالیبر محبوب تیراندازی فیلد تارگت کالیبر 4.5 (177) است. تراژکتوری مستقیم‌تر در فواصل کم، نیاز کمتری به محاسبه میلدات دارد. شکل مناسب ساچمه در این مسابقات سرگرد است.

لوازم و تجهیزات کاربردی در تیراندازی فیلد تارگت 

بالشتکی جهت نشستن و قرارگیری در زیر پا و در برخی مواقع بالشتکی جهت قرار گیری بین آرنج و زانو، کمربندهایی خاص برای مهار وزن و فشار روی ماهیچه‌ها هر فرد معمولا یک زیرانداز و در صورت استفاده از تفنگ PCP یک مخزن هوای کوچک یا کپسول نیز به همراه خود دارد. در هنگام تیر اندازی در حالت ایستاده معمولا یک کوله پشتی سنگین‌تر متناسب با وزن تفنگ، برای تعادل بهتر استفاده می‌شود. برخی از تیراندازان لباس‌های خشک چرمی و کفش مخصوص تیراندازی 10 متر می‌پوشند، البته اکثر تیراندازان ترجیح می‌دهند که راحت باشند و این سبک را نمی‌پسندند. در ادامه توضیحاتی در خصوص سایر تجهیزات تیراندازی فیلد تارگت یعنی دوربین، عینک و سایه گیرهای مورد استفاده در آن ارائه شده است:

دوربین 

تمام دوربین‌های مورد استفاده در این مسابقات پارالکس دار و معمولا پارالکس از بغل، جهت راحتی بیشتر و سریع‌تر است. چرا که اهداف در فواصل مختلفی قرار دارند و برای تصحیح خطای پارالکس و فوکوس باید به طور مرتب وضعیت فوکوس دوربین تغییر داده شود و مورد بررسی قرار گیرد. همچنین از دوربین‌های اختصاصی این ورزش با فوکوس بسیار دقیق و نقطه‌ای استفاده می‌شود (یعنی دوربین‌هایی با طول عدسی مرکزی زیاد).  

چون یکی دیگر از ابزار تشخیص مسافت، پارالکس دوربین در نقطه مورد نظر است، همه دوربین‌های مورد استفاده در این مسابقات حداقل با زوم 16 برابر اند و زوم اکثر دوربین‌ها تا 32 هم می‌رسد. طبلک دوربین‌های مورد استفاده همگی مدرج و تاکتیکال هستند تا به راحتی و به سرعت بتوان ارتفاع را به نسبت فاصله تصحیح نمود، نوع خاصی از طبلک‌ها با قابلیت شخصی سازی علائم و شمارش تعداد دور، نیز بسیار در این مسابقات به چشم می‌خورند.

همیشه در جلوی دوربین‌های مورد استفاده در مسابقات فیلد تارگت، یک سایه بان بسته می‌شود (یک استوانه بلند به جلوی دوربین می‌بندند تا جلوی تابش نور از اطراف به لنز جلوی دوربین را بگیرد) و در قسمت لنز چشمی عقب هم یک سایه بان (ضربه گیر) برای چشم تیرانداز وجود دارد.

 عینک ها و سایه بان ها

 بسیار مشاهده می‌گردد که در این مسابقات جهت جلوگیری از تابش نور به چشم یک کلاه نقاب دار یا عینک مخصوص تیراندازی و یا تکه ای سایه بان که به کنار چشم تیر انداز (به کلاه) وصل می‌گردد، به کار می‌رود. با استفاده از عینک و سایه بان تیراندازها می‌توانند با دقت و تمرکز بیشتری به سوی هدف مورد نظر خود شلیک نمایند و احتمال موفقیت آنان خصوصا در هوای آفتابی بسیار افزایش می‌یابد.

تعیین فاصله با دوربین تفنگ در تیراندازی فیلد تارگت 

 تعیین فاصله اهداف (Range Finding) یکی از مهم‌ترین مهارت‌ها در مسابقات فیلد تارگت است، شرکت کننده‌ها مجاز به استفاده از رنج فایندر و ابزار تشخیص فاصله نمی‌باشند، بلکه مرسوم‌ترین شیوه تشخیص دقیق فاصله اهداف در مسابقات فیلد تارگت استفاده از میلدات بندی به نسبت زوم ثابت دوربین تفنگ است.

شیوه رایج دیگر تخمین مسافت در تیراندازی فیلد تارگت، استفاده از دوربین‌هایی با پارالکس خیلی دقیق و مدرج است. به این صورت که اگر از دوربین، تصویری با حداکثر شفافیت مشاهده شود و خطای پارالکس برطرف شود، از روی عدد جلوی شاخص پارالکس مقدار فاصله حدودی مشخص می‌گردد. این روش در کنار اندازه میلدات در زوم ثابت، در تشخیص دقیق فاصله، بسیار به تیراندازان فیلد تارگت کمک می‌کند.

خطای پارالکس و کاربرد دوربین پارالکس    

هنگام نگاه کردن به درون عدسی دوربین تفنگ، اگر سر خود را بالا و پایین ببرید، هدف به طور ظاهری درون میدان دید شما حرکت می‌نماید، در حالی که هدف ساکن و ثابت است، در این صورت می‌گوییم که خطای پارالکس رخ داده است. برای رفع این خطا از دوربین‌های پارالکس که دارای عدسی‌های شیئی قابل تطبیق یا صفحه مدرج کانون جانبی اند، استفاده می‌شود. تیرانداز با تنظیم سازوکار جلویی یا جانبی عدسی‌های دوربین، همزمان هم به میدان دید دوربین نگاه می‌کند، و هم به هدف. هنگامی که هدف دقیقا در کانون میدان دید دوربین قرار گیرد و دوربین روی بالاترین مقدار بزرگنمایی تنظیم گردد، خطای پارالکس دوربین برطرف می‌گردد. 

جوایز اهدایی در مسابقات فیلد تارگت

ورزش تیراندازی فیلد تارگت در اصل به یک سبک و فلسفه و فرهنگ تبدیل شده است و مسابقات آن هم با هدف رقابت و تفریح سالم بین ورزشکاران برگزار می‌شود. به همین خاطر جوایز مسابقات فیلد تارگت معمولا ابزار و وسایل مورد نیاز همین رشته و مرتبط با تیراندازی است. سیستم توزیع جوایز شامل تعدادی جایزه برای مثال شامل چند مدل ساچمه، دوربین، زیر انداز، کپسول و تفنگ می‌شود و افراد به ترتیب مقام می‌توانند یک مورد را انتخاب نمایند. صد البته معمولا فرد برنده و نفر اول بهترین گزینه یعنی تفنگ را انتخاب می‌نماید و رده‌های بعدی شانس کمتری برای برداشتن وسایل بهتر دارند!

تیراندازی فیلد تارگت، تجربه‌ای لذت بخش و چالشی را در فضای باز فراهم می کند و به شرکت کنندگان اجازه می دهد تا با محیط طبیعی درگیر شده و در عین حال مهارت های تیراندازی خود را تقویت کنند. دقت در تیراندازی فیلد تارگت از اهمیت بالایی برخوردار است و سبب رویکردی منظم در تیراندازی می‌شود. این ورزش روابط اجتماعی را در میان شرکت کنندگان تقویت می‌کند. رویدادهای تیراندازی فیلد تارگت اغلب افرادی را گرد هم می‌آورد که اشتیاق مشترکی به تیراندازی با تفنگ بادی دارند. مبتدیان می توانند از این ورزش لذت ببرند و به تدریج توانایی های خود را بهبود بخشند. تیراندازان با تجربه نیز می‌توانند به طور مداوم خود را با سناریوهای تیراندازی پیچیده و متنوع به چالش بکشند.