کویر چیست؟ | فواید کویر + ویژگی‌های کویر

کویر چیست؟ کویر و سرزمین‌های بیابانی بیش از یک پنجم مساحت زمین را پوشش می‌دهند و در هر قاره‌ای وجود دارند. مکانی که کمتر از 10 اینچ (25 سانتی متر) در سال بارندگی داشته باشد، کویر محسوب می‌شود. کویرها از طبقه وسیع‌تری از مناطق به نام سرزمین‌های خشک هستند. این مناطق کمبود رطوبت شدید دارند و اغلب رطوبت بیشتری را از طریق تبخیر نسبت به بارش سالانه از دست می‌دهند.

با وجود تصور رایج از کویر به عنوان گرم و خشک بودن، بیابان‌های سرد نیز وجود دارند. بزرگترین کویر گرم جهان، صحرای شمال آفریقا، دمای آن تا 122 درجه فارنهایت (50 درجه سانتیگراد) در طول روز می‌رسد. اما برخی از کویرها همیشه سرد هستند، مانند صحرای گوبی در آسیا و بیابان‌های قطبی قطب جنوب و قطب شمال که بزرگترین بیابان‌های جهان هستند.

خشک‌ترین کویرهای دنیا؛ کویر چیست؟

خشک ترین کویرها، مانند کویر آتاکامای شیلی، دارای بخش‌هایی هستند که کمتر از 0.08 اینچ (2 میلی متر) در سال بارندگی دارند. چنین محیط‌هایی به قدری خشک و گرم هستند که دانشمندان حتی برای یافتن سرنخ‌هایی در مورد حیات، آنها را مورد مطالعه قرار داده اند. از سوی دیگر، هر چند سال یک بار، یک دوره بارانی غیرمعمول می‌تواند به پوشش گیاهی جان بخشیده و شکوفه‌های فوق العاده‌ای ایجاد کند، به طوریکه حتی آتاکاما از گل‌های وحشی پوشیده می‌شود.

پوشش حیوانی و گیاهی کویر

جانوران کویر، راه‌هایی را برای کمک به خنک ماندن و استفاده کمتر از آب پیش گرفته‌اند. شترها می‌توانند هفته‌ها بدون آب بمانند. سوراخ‌های بینی و مژه‌های آن‌ها می‌توانند مانعی در برابر ورود شن و ماسه ایجاد کنند. بیشتر پرندگان صحرا کوچ نشین هستند و در جستجوی غذا از آسمان عبور می‌کنند. در میان حشرات، سوسک صحرای نامیبیا می‌تواند از مه برای جذب آب مورد نیاز بدن خود استفاده کند. حیوانات بیابانی به دلیل سازگاری بسیار خاص خود، در برابر تغییرات زیستگاه بسیار آسیب پذیر هستند. گیاهان بیابانی ممکن است مجبور باشند سال‌ها بدون آب شیرین بمانند. برخی از گیاهان با رشد ریشه‌های بلندی که آب را از اعماق زمین می‌گیرند، با آب و هوای خشک سازگار شده‌اند. سایر گیاهان مانند کاکتوس‌ها ابزار خاصی برای ذخیره و حفظ آب دارند. برخی از حیوانات موجود در کویر عبارتند از:

• عقرب
• سوسمارها
• مار 
• مارمولک
• روباه
• موش
• بز
• میش و...

بیابان‌زایی و تاثیر آن بر تغییرات آب و هوا و زمین

برخی از مناطق نیمه خشک جهان با سرعت نگران کننده‌ای در حال تبدیل شدن به بیابان هستند. این فرآیند که به عنوان بیابان‌زایی شناخته می‌شود، ناشی از خشکسالی نیست، بلکه معمولا از جنگل‌زدایی و تقاضای جمعیت‌های انسانی که در زمین‌های نیمه‌خشک ساکن می‌شوند، ناشی می‌شود. به عنوان مثال، کوبیدن خاک توسط سم های دام در دامداری، ممکن است خاک را تخریب کرده و فرسایش توسط باد و آب را تشویق کند.

در بیابان‌های موجود، برخی از گونه‌ها به دلیل تغییرات آب و هوایی در خطر هستند. گرم شدن کره زمین، اکولوژی بیابان‌ها را تهدید می‌کند. دمای بالا ممکن است آتش سوزی‌های بیشتری را ایجاد کند که مناظر بیابان را با از بین بردن درختان و درختچه‌های کند رشد و جایگزینی آنها با علف‌های سریع الرشد تغییر می‌دهد.

ویژگی‌های مناطق کویری

کویرها محیط‌های متنوع و متغیری هستند و نمی‌توان به تعریف مختصری در مورد آنها رسید. با این حال، اساسی ترین ویژگی آنها کمبود رطوبت موجود برای گیاهان است که در نتیجه عدم تعادل بین بارش و تبخیر و تعرق ایجاد می‌‌شود. این وضعیت با تغییر قابل توجه در زمان بارندگی، رطوبت کم جو، دمای بالا در روز و باد تشدید می‌شود. میانگین بارندگی سالانه از تقریبا صفر در برخی از بیابان‌های ساحلی آمریکای جنوبی و بیابان‌های لیبی تا حدود 600 میلی‌متر (24 اینچ) در بیابان‌های ماداگاسکار متغیر است، اگرچه بیشتر بیابان‌های شناخته‌شده بارندگی سالانه کمتر از 400 میلی‌متر دارند.

برخی از مقامات حداکثر 250 میلی‌متر را برای میانگین بارندگی سالانه برای بیابان‌های واقعی در نظر می‌گیرند و مکان‌هایی را با میانگین بارندگی سالانه بین 250 تا 400 میلی‌متر به‌عنوان نیمه‌بیابانی توصیف می‌کنند. مناطقی به این خشکی به سختی قابل کشت هستند و تنها با فراهم کردن چراگاه برای دام‌ها به تولید غذای انسان کمک می‌کنند. 

چرا کویر خشک است؟

شرایط خشک مناطق عمده بیابانی ناشی از موقعیت آنها در مناطق نیمه گرمسیری در دو طرف کمربند مرطوب استوایی است. الگوی گردش جوی معروف به سلول هدلی نقش مهمی در آب و هوای بیابانی ایفا می‌کند. در نواحی نزدیک به استوا، جایی که مقدار انرژی خورشیدی ورودی در واحد سطح بیشترین مقدار را دارد، هوای نزدیک زمین گرم می‌شود، سپس بالا می‌رود، منبسط می‌شود و سرد می‌شود. این فرآیند منجر به تراکم رطوبت و بارش می‌شود.

در سطوح بالا در اتمسفر، هوای بالا آمده از منطقه استوایی دور می‌شود تا در نهایت در نیمه گرمسیری با سرد شدن پایین بیاید. در ارتفاعات کم به سمت استوا حرکت می‌کند و الگوی گردش سلولی هادلی را تکمیل می‌کند. هوایی که بر فراز مناطق نیمه گرمسیری فرود می‌آید، بیشتر رطوبت خود را از دست داده است، زیرا باران در طول صعود قبلی خود در نزدیکی استوا تشکیل شده است. با پایین آمدن، فشرده و گرمتر می‌شود و رطوبت نسبی آن بیشتر کاهش می‌یابد.

بیابان‌ها حدود یک پنجم سطح زمین را پوشش می‌دهند و در مکان‌هایی ایجاد می‌شوند که بارندگی کمتر از 50 سانتی متر در سال باشد. اگرچه بیشتر بیابان‌ها مانند صحرای آفریقای شمالی و بیابان‌های جنوب غربی ایالات متحده، مکزیک و استرالیا در عرض‌های جغرافیایی کم هستند، اما نوع دیگری از بیابان، بیابان‌های سرد، در حوزه و ناحیه دامنه‌ای یوتا و نوادا و در بخش هایی از غرب آسیا بیشتر بیابان‌ها دارای مقدار قابل توجهی پوشش گیاهی خاص و همچنین حیوانات مهره دار و بی مهر هستند.

پستانداران بزرگ نسبتا کمی در بیابان ها وجود دارند زیرا اکثر آنها قادر به ذخیره آب کافی و تحمل گرما نیستند. بیابان‌ها اغلب پناهگاه تعداد کمی از حیوانات بزرگ است. جانوران غالب بیابان‌های گرم مهره داران غیر پستاندار مانند خزندگان هستند. پستانداران کویری معمولا کوچک هستند، مانند موش کانگورویی در بیابان های آمریکای شمالی.

انواع کویر

زمین‌های بیابانی اکوسیستم های متنوعی دارند که هر کدام دارای مشخصات منحصر به فردی است. از تپه‌های وسیع و بادگیر و بیابان‌های شنی گرفته تا صخره‌ها و ... این محیط ها از نظر دما، بارندگی و نوع زمین متفاوت هستند. صحراهای داغ، دارای دمای سوزان و حداقل بارندگی هستند و گیاهان و جانوران سازگار در آن رشد می‌کنند. بیابان‌های سرد مانند قطب جنوب، شرایط سردی دارند و پوشش گیاهی مقاوم و حیات وحش تخصصی را به نمایش می‌گذارند. به طور کلی بیوم بیابان را می‌توان بر اساس چندین ویژگی طبقه بندی کرد. چهار نوع عمده بیابان وجود دارد:

• گرم و خشک
• نیمه خشک
• کویر ساحلی
• سرد

کویر گرم و خشک

در کویرهای گرم و خشک دما بسیار بالا است. زیرا جو حاوی رطوبت کمی برای جلوگیری از پرتوهای خورشید است. سطوح بیابان کمی بیش از دو برابر تابش خورشیدی، گرما از مناطق مرطوب دریافت می‌کنند و تقریبا دو برابر بیشتر، آن را در شب از دست می‌دهند. میانگین دمای سالانه بسیاری از 20 تا 25 درجه سانتیگراد متغیر است. حداکثر حداکثر بین 43.5 تا 49 درجه سانتیگراد متغیر است. حداقل دما گاهی به -18 درجه سانتیگراد کاهش می‌یابد.

بارندگی معمولا بسیار کم است یا در فواصل کوتاه بین دوره‌های طولانی بدون باران متمرکز می‌شود. نرخ تبخیر به طور مرتب از نرخ بارندگی بیشتر می‌شود. گاهی باران شروع به باریدن می‌کند و قبل از رسیدن به زمین تبخیر می‌شود. کمترین میزان بارندگی در صحرای آتاکامای شیلی است که میانگین آن کمتر از 1.5 سانتی متر است. بعضی سالها حتی بدون باران است. صحرای داخلی نیز کمتر از 1.5 سانتی متر در سال دریافت می‌کند. خاک‌ها دارای بافت مسطح، کم عمق، صخره‌ای یا سنگی با زهکشی خوب و فاقد آب زیرسطحی هستند. آنها درشت هستند زیرا هوازدگی شیمیایی کمتری وجود دارد. ذرات ریز گرد و غبار و شن در جای دیگری دمیده می‌شوند و قطعات سنگین تری را پشت سر می‌گذارند.

کویر نیمه خشک

از بیابان‌های عمده این نوع می‌توان به یوتا، مونتانا و گریت بیسین اشاره کرد. آنها همچنین شامل قلمرو Nearctic (آمریکای شمالی، نیوفاندلند، گرینلند، روسیه، اروپا و شمال آسیا) هستند. تابستان‌ها نسبتا طولانی و خشک است و مانند بیابان‌های گرم، زمستان‌ها معمولا با غلظت کم بارندگی همراه هستند. دمای تابستان معمولا بین 21 تا 27 درجه سانتیگراد است. معمولا از 38 درجه سانتیگراد بالاتر نمی‌رود. علاوه بر این، تراکم شبنم ناشی از سرمایش شبانه ممکن است برابر یا بیشتر از میزان بارندگی دریافتی در برخی بیابان‌ها باشد. مانند بیابان گرم، بارندگی اغلب بسیار کم یا متمرکز است. میانگین بارندگی سالانه بین 2 تا 4 سانتی متر است.

کویر ساحلی

این بیابان ها در مناطق نسبتا خنک تا گرم مانند قلمرو نزدیکی و نئوتروپیکال رخ می‌دهند. نمونه خوب آتاکامای شیلی است. میانگین دمای تابستان از 13 تا 24 درجه سانتیگراد متغیر است. دمای زمستان 5 درجه سانتیگراد یا کمتر است. حداکثر دمای سالانه حدود 35 درجه سانتیگراد و حداقل آن در حدود 4- درجه سانتیگراد است. در شیلی، دما از 2- تا 5 درجه سانتیگراد در ماه جولای و 21-25 درجه سانتیگراد در ژانویه متغیر است.میانگین بارندگی در بسیاری از مناطق 8 تا 13 سانتی متر است. حداکثر بارندگی سالانه در یک دوره طولانی سال 37 سانتی متر با حداقل 5 سانتی متر بوده است.

معرفی معروف‌ترین کویرهای جهان

تا اینجا دریافتیم که کویر به منطقه‌ای گفته می‌شود که سالانه کمتر از 25 سانتی متر در هر 10 اینچ باران می‌بارد. در هر منطقه بیابانی یا خشک، بارندگی و رطوبت بسیار کم است. با این حال، اگر بارندگی در بیابان اتفاق بیفتد، معمولا به صورت رگبارهای شدید رخ می‌دهد که می‌تواند منجر به ایجاد سیل‌های ناگهانی شود.در زیر به برخی از کویرهای بزرگ جهان اشاره می‌کنیم:

صحرای قطب جنوب

سردترین بیابان خشک جهان در قطب جنوب واقع شده است. در قطب جنوب به ندرت بارشی (باران، مه، مه، برف) وجود دارد. تقریباً هیچ گیاهی به جز جلبک یا خزه وجود ندارد. صحرای قطب جنوب از نظر مساحت نیز بزرگترین کویر جهان است.

صحرای عربستان

صحرای عربستان در آسیا در شبه جزیره عربستان واقع شده است و بخش‌های زیادی از کویت، قطر، عربستان سعودی، امارات، اردن، یمن، عمان، ایران و عراق را در بر می‌گیرد. ماسه اینجا رنگ قرمز نارنجی دارد و زمین عمدتاً توسط تپه‌های شنی، برخی دشت‌های شنی و دشت‌های سنگی پوشیده شده است.

صحرای آرالکم، جوان‌ترین کویر

صحرای آرالکوم به عنوان جوان ترین کوبر سیاره ما شناخته می‌شود. این بیابان در آسیا توسط حوضه شرقی سابق دریای آرال در ازبکستان تشکیل شده است. در دهه 1960 زمانی که پروژه‌های آبیاری مزارع بزرگ پنبه در این منطقه آب های دریاچه آرال را تخلیه کرد، شکل گرفت.تا سال 2014، حوضه شرقی دریای آرال به طور کامل خشک شد. این بیابان صرفا با مدیریت ضعیف زیست محیطی ایجاد شده است و به عنوان یکی از بدترین بلایای زیست محیطی شناخته می‌شود.

صحرای آتاکاما

صحرای آتاکاما در آمریکای جنوبی در فلاتی در غرب رشته کوه‌های آند در امتداد خط ساحلی اقیانوس آرام واقع شده است. این بیابان به عنوان خشک ترین (غیر قطبی) بیابان جهان شناخته می‌شود. برخی از مناطق منطقه هر سال کمتر از 2 میلی متر / 0.08 اینچ بارندگی دریافت می‌کنند. صحرای آتاکاما بیش از 1600 کیلومتر در 1000 مایل در امتداد خط ساحلی در امتداد نوار باریکی از شیلی تا پرو امتداد دارد.

صحرای گبی

صحرای گبی در شرق آسیا واقع شده است و بزرگترین بیابان سرد (غیر قطبی) جهان است. این بیابان از مغولستان تا چین گسترش یافته است. صحرای گبی دومین بیابان بزرگ آسیا پس از صحرای عربستان است. جنگل زدایی، چرای بی رویه و کاهش آب از جمله دلایل اصلی رشد این بیابان به حساب می‌آید. طوفان‌های گرد و غبار، خاک سطحی را از بین می‌برد و بیابان بسیاری از مناطق حاصلخیز قبلی را به زمین‌های بایر تبدیل می‌کند. پروژه دیوار سبز با هدف مبارزه با بیابان زایی با کاشت 88 میلیارد درخت سریع رشد در این بیابان انجام می‌شود. بزرگترین جنگل مصنوعی جهان بیش از 4800 کیلومتر / 2982 مایل در شمال چین امتداد خواهد داشت.

معروف‌ترین کویرهای ایران

حال که با مفهوم کویر و انواع آن و معروف‌ترین کویرهای جهان آشنا شدید، شناخت کویرهای معروف ایران نیز خالی از لطف نیست، علی‌الخصوص اگر کویر گرد باشید. در زیر به معرفی برخی از محبوب‌ترین کویرهای ایران می‌پردازیم. شاید فقط درباره دو کویر بزرگ ایران، دشت کویر و کویر لوت شنیده باشید. در حالی که این دو، کویرهای بزرگ ایران هستند، کویرهای بسیار دیگری برای گردشگری در ایران وجود دارند که در زیر به آن‌ها اشاره می‌کنیم.

دشت کویر

دشت کویر بزرگترین کویر نمکی فلات مرکزی ایران است. این کویر در جنوب شرقی رشته کوه البرز، حدود 800 کیلومتر (500 مایل) در 320 کیلومتر (200 مایل) با مساحت کل حدود 77600 کیلومتر مربع (30000 مایل) واقع شده است. تقریبا هیچ باران و برفی در این منطقه نمی‌بارد، دما از 22 درجه سانتیگراد (72 درجه فارنهایت) در ژانویه تا 70 درجه سانتیگراد (130 درجه فارنهایت) در تابستان متغیر است.

تنها گیاهانی که می‌توان با آب و هوای گرم و خشک کویر سازگار کرد، گونه‌هایی مانند درختچه‌ها و علف‌های روی قله‌های کوه‌ها و گل ورت است که گسترده‌ترین گیاه است. در دشت کویر نیز چند حیوان زندگی می کنند. غزال‌های ایرانی در بخش‌هایی از مناطق استپی و بیابانی فلات مرکزی زندگی می‌کنند و در نواحی کوهستانی گوسفند وحشی، شتر، بز و پلنگ ایرانی رایج است.

کویر لوت

دشت لوت نیز در شرق ایران واقع شده است. این کویر اولین مورد طبیعی ایران بود که در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد زیرا سطح ماسه آن تا 70 درجه سانتیگراد (159 درجه فارنهایت) اندازه‌گیری شده است و آن را خشک‌ترین و گرم‌ترین نقطه جهان می‌کند. از شمال غربی به جنوب شرقی حدود 320 کیلومتر (200 مایل) و عرض آن حدود 160 کیلومتر (100 مایل) با مساحت 51800 کیلومتر مربع (20000 مایل) است. قسمت شرقی آن فلات کم ارتفاعی است که پوشیده از نمکزار است.

در حالی که قسمت مرکزی توسط باد به صورت یک رشته برآمدگی و شیارهای موازی حجاری شده است. علاوه بر این کویرها، کویرهای کوچکی نیز در نقاط مختلف کشور وجود دارد. مهمترین آنها کویر مرنجاب (واقع در 50 کیلومتری شمال شرق آران و بیدگل)، کویر ابوزیدآباد (25 کیلومتری شرق کاشان)، کویر ریگ جن (واقع در بین سمنان و گرمسار)، کویر مصر (واقع در 25 کیلومتری شرق کاشان). در 60 کیلومتری شمال خور و کویر شهداد (واقع در شرق شهر کرمان).

کویر مرنجاب اصفهان

اصفهان یکی از محبوب ترین شهرهای ایران به دلیل مکان‌های تاریخی است. با این حال، جاذبه‌های طبیعی زیادی نیز در اطراف شهر وجود دارد. به عنوان مثال کویر مرنجاب که در مجاورت شهرستان آران و بیدگل استان اصفهان قرار دارد. در این کویر ایران می‌توانید از کاروانسرای شاه عباسی و گودال دستکن لذت ببرید. از راه رفتن روی ماسه های طلایی، یا فقط دراز کشیدن و خیره شدن به آسمان شفاف صحرا، لذت خواهید برد. ضمنا شب ها می‌توانید در کاروانسرای شاه عباسی نیز اقامت داشته باشید.

کویر مصر

این کویر جذاب در نزدیکی روستای «مصر» در استان اصفهان قرار دارد. این کویر که به دریای شنی کویر معروف است، یکی از محبوب‌ترین کویرهای ایران است. در کویر مصر کارهای زیادی برای انجام دادن وجود دارد، از جمله دوچرخه سواری، شتر سواری و البته کویر نوردی. شب‌ها می‌توان به ستاره‌های درخشان در آسمان پهن و باشکوه خیره شد. نگران یافتن محل اقامت نباشید، زیرا در روستاهای نزدیک کویر مکان های مناسبی برای اقامت شبانه وجود دارد.

کویر کلوت شهداد

کرمان یکی دیگر از شهرهای ایران برای گردش در فصل پاییز و زمستان است. این شهر همچنین خانه بسیاری از جاذبه های ملی ایران است. اما جاذبه بارز کرمان کویر کلوت شهداد آن است.این کلوت‌های دیدنی که از نظر علمی به یاردانگ معروف هستند، اشکال زیبای عجیب و غریب ناشی از فرسایش آبی و بادی شن‌ها در بیش از 20 هزار سال پیش در دل کویر لوت هستند. می‌توانید از اقامت شبانه در یکی از کمپ های شهداد لذت ببرید.

کویر بافق

کویر بافق در استان یزد یکی از زیباترین کویرهای ایران است. می‌توانید به شتر سواری، پیاده‌گردی و یک شب در یک عمارت سنتی آن بروید. کویر گردی یک روزه کویر بافق این شانس را به شما می‌دهد که غروب خورشید را در کویر طلایی شگفت انگیز بافق تماشا کنید.

کویر ورزنه

یکی دیگر از کویرهای دیدنی در استان اصفهان وجود دارد که در 100 کیلومتری شهر اصفهان قرار دارد. کویر ورزنه بیشتر به دلیل شن‌های بلند طلایی رنگ معروف است. علاوه بر این، وزش باد باعث ایجاد کفش‌های پاشنه بلند در اشکال مختلف چشم نواز می‌شود. برخی از جاذبه‌های تاریخی ملی ایران از جمله پل ورزنه و ارگ قورتان که قدمت آن‌ها به بیش از 1100 سال پیش می‌رسد نیز در این کویر قرار دارند. همچنین بزرگترین مجموعه تفریحی کویری ایران با خدمات فراوان در کویر ورزنه قرار دارد.

کمپ کویری متین آباد

کمپ کویری متین آباد یکی از اولین کمپ های بوم گردی برای دوستداران طبیعت در ایران است. در 45 کیلومتری جنوب شرقی کاشان قرار دارد. در دل کویر می‌توان انواع فعالیت ها از جمله کویر نوردی ایران، شترسواری و ... را انجام داد. ساختمان اصلی با آجر ساخته شده است که همان مصالحی است که ایرانیان در خانه‌های سنتی خود از آن استفاده می‌کردند. نوع اقامت در کمپ کویری متین آباد بسیار خاص و منحصر به فرد است که ترکیبی از امکانات مدرن با معماری سنتی است.

تفریحات از جنس کویر!

بهترین تفریحات کویری را در صحرای دبی کشف کنید! به یک سافاری جیپ بروید، سندبورد سواری را امتحان کنید، شتر سواری را تجربه کنید. فعالیت های جالب و غیرمعمول زیادی برای لذت بردن وجود در صحرای دبی وجود دارد که در ادامه به آن اشاره می‌کنیم:

سافاری را تجربه کنید

سافاری جیپ در بیابان حدود 40 یورو یا بیشتر هزینه دارد، معمولا این تورها با بسیاری از فعالیت‌های دیگر مانند تپه‌بازی یا سوار شدن به شن ترکیب می‌شوند.

برای امتحان کردن تپه شنی شجاع باشید، آفرودسواری در کویر

سوار یک 4×4 شوید تا بتوانید تپه شنی را با یک راننده حرفه‌ای تجربه کنید. این فعالیت برای عاشقان آدرنالین عالی است. وقتی سوار جیپ هستید و از آن تپه‌ها بالا و پایین می‌روید، قطعا هیجان را احساس خواهید کرد. این نوع تورها همراه با تورهای سافاری جیپ هستند.

سوار بالن شوید و صحرا را از آسمان ببینید

با سوار شدن بر بالون، سافاری صحرا را از منظری متفاوت تجربه کنید. این تورها معمولا از صبح زود شروع می‌شوند تا با شروع طلوع خورشید منظره زیباتری داشته باشند. اگر به اندازه کافی جرات دارید، سوار یک بالن هوای گرم شوید و دوربین خود را فراموش نکنید تا از مناظر عکس بگیرید!

بهترین لباس برای پوشیدن در بیابان چیست؟

پیمایش بیابان نیازمند انتخاب لباس‌های مناسب برای راحتی و محافظت است. لباس مخصوص کویر شامل لباس‌های سبک و آستین بلند برای محافظت در برابر آفتاب سوزان و آسیب‌های احتمالی است. یک کلاه لبه پهن سایه‌گیر، کفش های محکم و مقاوم در برابر سطوح داغ برای کویرپیمایی ضروری‌اند. علاوه بر این، استفاده از عینک آفتابی و استفاده از کرم ضد آفتاب برای محافظت از چشم و پوست بسیار مهم است. این مجموعه عملکرد و عملی بودن را متعادل می کند و تجربه ای امن تر و لذت بخش تر را در شرایط چالش برانگیز بیابان تضمین می کند. در ز یر به بهترین لباس‌های مخصوص کویرگردی می‌پردازیم:

کلاه لبه گشاد

 کلاه لبه پهن یکی از ضروری ترین اقلام لباس برای بقای بیابان است. دور نگه داشتن نور خورشید از سر، صورت و گردن شما را در طولانی مدت خنک تر و راحت تر نگه می دارد. همچنین به محافظت از چشمان شما در برابر نور خورشید کمک می‌کند.

پیراهن آستین بلند

 پوشیدن پیراهن آستین بلند باعث می‌شود آفتاب از بازوهای شما دور بماند و از آفتاب سوختگی آن ها جلوگیری کند. همچنین از باد محافظت می کند. پیراهنی را انتخاب کنید که از مواد سبک (پنبه سبک چیزی است که ما ترجیح می‌دهیم) و گشاد ساخته شده باشد.

شلوار بلند

 شلوارهای بلند تقریباً در هر موقعیتی عالی هستند. آنها از پاهای شما در برابر بریده شدن بوته ها و بوته های روی زمین محافظت می کنند و به دور نگه داشتن حشرات کمک می‌کنند.

کمپینگ در کویر

برپایی کمپ در کویر بهترین راه برای تجربه کویر در شب است. چیزی جادویی و فوق‌العاده جوی در تماشای ستارگان در بیابان در شب وجود دارد، منظره‌ای خالی بدون هیچ گونه آلودگی نوری و صدا. در مقایسه با کمپینگ استاندارد در فضای باز، نکاتی وجود دارد که باید هنگام برپایی چادر خود در نظر داشته باشید.

نحوه چادر زدن در بیابان

اول از همه، شما باید محل کمپ خود را هوشمندانه انتخاب کنید. از چادر زدن در بستر رودخانه های خشک، نهرها یا هر جایی که آب از آن عبور می‌کند خودداری کنید. هرگز مکانی را انتخاب نکنید که در آن فرورفتگی وجود داشته باشد یا جایی که در صورت سیل ناگهانی می‌تواند پر از آب شود.

برنامه ریزی پیشرفته قبل از سفر به کویر

• از قبل برنامه ریزی کنید: خدمات پارک ملی توصیه می‌کند که قبل از شروع کار باید بدانید به کجا می‌روید. همچنین، با شخصی سفر کنید و به کسی در مورد زمان بازگشت خود راهنمایی کنید. از قبل آب و هوا را بررسی کنید و برای تغییرات ناگهانی آماده باشید.
• آب کافی بنوشید: چه در حال رانندگی باشید، چه پیاده روی یا دوچرخه سواری، گرمای بیابان می تواند به سرعت منجر به کم آبی بدن شود. NPS حداقل یک گالن برای هر نفر در روز توصیه می‌کند.
• لباس مناسب بپوشید: به دلیل دمای شدید، گرمای زیاد در روز و سرما در شب، از خطر گرمازدگی و هیپوترمی آگاه باشید. با کلاه، عینک آفتابی و ضد آفتاب از خود در برابر اشعه خورشید محافظت کنید. در صورتی که بعد از تاریکی هوا که دمای هوا کاهش می یابد، یک ژاکت اضافی همراه خود داشته باشید.
• خود را جهت دهی کنید: در یک محیط بیابانی به راحتی سرگردان می‌شوید. GPS یا قطب نما با خود بیاورید. اگر گیر افتادید، به خصوص در بالای تپه‌های شنی، یک آینه یا قطعه آلومینیومی همراه داشته باشید که می‌تواند نور خورشید را منعکس کند و از آن برای فلاش زدن یک امدادگر احتمالی استفاده شود.

حقایقی خواندنی درباره کویر

سرزمین‌های بیابانی در هر هفت قاره یافت می‌شوند. همه نقاط بیابانی (مناطق خشک) و نیمه بیابانی (مناطق نیمه خشک) با هم یک سوم مساحت زمین سیاره ما را تشکیل می‌دهند. بیشتر بیابان‌های ما در مناطق نیمه گرمسیری اطراف مناطق استوایی سرطان و استوایی برج جدی و همچنین در مناطق قطبی قرار دارند. به بیابان‌ها مناطق خشک نیز می‌گویند. Arid از کلمه لاتین Aridus گرفته شده و به معنای خشک است، در واقع آنقدر خشک است که تنها گیاهان کمی می‌توانند روی آن رشد کنند.

حدود یک میلیارد نفر در مناطق بیابانی روی زمین زندگی می‌کنند. بزرگترین شهرهای کویری قاهره در مصر و لیما در پرو هستند. در بیابان‌ها تفاوت های زیادی در دمای روزانه مشاهده می‌شود. دما در ساعات آفتابی معمولاً بسیار بالا است در حالی که دمای شب سرد است. زیرا گرما می‌تواند به سرعت از بین برود. میانگین دما از 38 درجه سانتیگراد (در طول روز) تا -3.9 درجه سانتیگراد (در طول شب) متغیر است.

بیابان‌ها به دلیل بارندگی اندک و رطوبتی که منطقه دریافت می‌کند، خاک خشکی دارند. ماسه، شن، مواد معدنی و سایر ذرات خاک به راحتی توسط باد جابجا می‌شوند. بیابان ها عمدتاً با استفاده بیش از حد از آب و تغییرات آب و هوایی تهدید می‌شوند زیرا با افزایش دما، آتش سوزی‌های جنگلی، خشکسالی، گرد و غبار و طوفان‌های شن بیشتر رخ می‌دهد و منجر به بیابان زایی می‌شود. بیابان زایی یعنی خاک حاصلخیز تبدیل به زمین خشک و بایر شود.

به دلیل از بین رفتن زیستگاه، بسیاری از گیاهان بیابانی و جانوران بیابانی با انقراض روبرو هستند. یکی از معروف‌ترین نمونه‌های گیاهی درخت جاشوا است که در آمریکای شمالی یافت می‌شود. بسیاری از گونه های آنتلوپ یا یوزپلنگ که زیستگاه صحرای صحرا هستند، اکنون به شدت در معرض خطر هستند.